In het begin van de 21ste eeuw is alom de roep om
authentiek en krachtig leiderschap te horen. De roep om veiligheid en
stabiliteit is groot, mensen vragen om leiders in maatschappij en organisatie
die zich verantwoord en betrokken gedragen. Zelfverrijking
die losstaat van de werkelijke betekenis en prestaties lijkt niet meer
te worden getolereerd. Men is de uitwassen van zelfzuchtig leiderschap
beu. De opvolging van George Bush door Barrack Obama joeg
een golf van hoop door de Verenigde Staten en de rest van de wereld.
Polls gaven aan dat eind 2009 de nieuwe Amerikaanse president zelfs
populairder was dan de Dalai Lama. De kredietcrisis en de klimaatveranderingen
wekken angst op, maar zetten ook aan tot discussies over
de toekomst van onze samenleving en de gevolgen voor onze planeet.
Hier en daar gloort hoop op verbetering. We nemen een onderstroom
waar die vanuit een ander paradigma naar leven en leiderschap kijkt,
met mensen die als pioniers een nieuwe generatie leiders willen
vormen en ontwikkelen.
Ondanks deze tekenen van verandering vragen wij ons af
of er voldoende voorwaarden zijn geschapen om een echte doorbraak
teweeg te brengen. Op dit moment blijkt het nog steeds
zo dat het overgrote deel van de politieke, zakelijke en spirituele
wereld geleid wordt door mensen die vaak wel de intellectuele en
bedrijfskundige vermogens hebben, maar de benodigde diepgang in
hun visie en authenticiteit missen. Het gevolg van dit leiderschap,
dat vaak door angst gedreven wordt, is oppervlakkigheid en leidt tot een gevoel van onveiligheid en ontevredenheid. Een kritische massa voor een fundamentele verandering is nog niet bereikt.
Hoe kunnen we de negatieve spiraal stopzetten en de
oh zo nodige verandering in ons leefklimaat op gang brengen? De
wereld is nu al vele jaren op drift. Allerlei pogingen van vaak goed
bedoelende leiders om de wereld, het land, de organisatie weer op
koers te brengen, hebben weinig positieve of zelfs eerder negatieve
gevolgen gehad. Het schip laat zich al lang niet meer sturen door
de gebruikelijke politieke en sociale kaders en niet meer corrigeren
door reorganisaties, hervormingen en op economische groei gerichte
impulsen. Grote veranderingen binnen het oude kader en het oude
veld van intelligentie hebben zoveel zin als het renoveren van een
krotwoning. Dat is een grote verspilling van tijd, energie en heel veel
geld! Een grote verandering in de levenskwaliteit in deze wereld zal
er alleen komen als leiders zich bewust worden van het ware en volle
levenspotentieel en leren hoe ze dat potentieel ook kunnen inzetten.
Wij kijken op een andere wijze naar het functioneren
van de wereld en van organisaties en dus ook naar de fenomenen
leiderschap en verandering. We grijpen hierbij terug op oeroude
principes en ervaringen en passen die toe op het moderne leven en
de huidige maatschappij. We refereren aan kennis die verder gaat dan
de kennis die veelal nog in het vigerende Westerse wetenschappelijke
paradigma geaccepteerd wordt (maar overigens vanuit de kwantumtheorie
meer erkenning geniet). De alchemie van leiderschap heeft
geen wetenschappelijke pretenties in de gebruikelijke zin des woords.
Het is een oude wetenschap op zich, waarvan de taal en de principes
voor je gaan werken nadat de intelligentie niet alleen in je hoofd,
maar ook in je hart en in je buik wakker is en je dus bewust in een
richting beweegt.
Een populair denkbeeld is, dat het er in de wereld niet
goed aan toe gaat omdat de verkeerde mensen aan de macht zijn.
Dat is vaak zo, maar je kunt het ook anders bekijken... Lees binnenkort verder in Waar leiderschap als medicijn deel 2!